Daha önce işe başlamak isteyip de nasıl bir sonuçla karşılaştığımı anlatmıştım.
İşi reddedince zamanımı daha verimli nasıl geçirebilirim sorusu aklımı yormaya başladı. Tabi bu arada çocukların okulları açıldı. Bir koşuşturma başladı. Sabah onları hazırla, okula gönder. Daha sonra oğlumun okulundaki bazı toplantılara katılmaya başladım. Bu toplantıların bir tanesinde okulda velilere Macarca dersi verilmeye başlandığının haberini aldım. İlk işim bu derse yazılmak oldu. Bu derse başladığımda, Macaristan'a yeni gelmiş bir Türk bayanla tanıştım. Onunla birlikte çok güzel zaman geçirmeye başladık. Bu arada oğlumun okulundaki toplantılar bitmek bilmez oldu. Hemen her gün okula gidip bir toplantıya katılmam gerekiyor. Bugün de bir toplantı vardı ama ben günleri karıştırdığım için toplantıyı kaçırdım :) artık takip etmek gerçekten de çok zor bir hal aldı. Bu okulda bir veli arkadaşımın 5 çocuğu var ve arkadaşım plan yapmak için elinde sürekli olarak takvim taşıyor. Örneğin bir hafta sonu 4 tane ayrı doğum günü partisine gittiği oluyor. Ayrıca okuldaki toplantıları da takip ediyor. Sonuçta takvimsiz hareket edilemiyor.
Ben de artık kendime bir takvim edinmeliyim, yoksa günler ve toplantılar birbirine giriyor.
Sonuç olarak demek istediğim iyiki de işi kabul etmemişim, aslında yapacak ne çok işim varmış. Harika insanlarla tanışıyorum. Şimdi içim daha rahat hem çocuklarıma zaman ayırıyorum, hem de kendime.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder