19 Mayıs 2014 Pazartesi

Yaş sendromları

Şu çocukların yaş sendromları hiç bitmiyor galiba. 2 yaş sendromu, 4 yaş sendromu, yok ergenliği, yok o yok bu. Ben çocukken sendromlu değil miydik acaba yoksa hatırlamıyor muyuz? Annem bana azıcık kızsa utanır hemen ağlardım, bir daha da yapmazdım. Babam ise hiç sesini yükseltmezdi bir bakışı veya kısa bir cümleyle beni mum gibi yapardı. Şimdilerde oğlum Ege - artık ne dersiniz 4 yaş mı, 5 yaş mı bilemem- bir sendromlarda. Ne konuşmamızdan anlıyor ne de bağırmamızdan. Yapma dersem, gözümün içine baka baka yapıyor. Geçen sene melek olan çocuk bu sene içine şeytan kaçmış gibi dolaşıyor. Yüzü hep asık ve kızgın, sürekli öğrendiği bir kaç kaba kelime dilinde. Canı isterse kardeşi Ada bir tane, istemezse Ada'dan kötüsü yok. Ne yapacağım, nasıl başa çıkacağım bilemiyorum. Bazı meşhur anne bloglarında okuyorum, açıkçası ben o annelerin gerçekten var olmadığına inanmaya başladım. Yok çocukla çok sakin konuşunca, çocuğu hemen susuyormuş, yok "yemek yemezsen çikolata vermem" gibi rüşvetlere asla başvurmuyormuş - yaparsa da kendini suçlu hissediyormuş-. Kusura bakmasınlar ama ya onların çocukları mükemmel, benimkiler sorunlu ya o anneler gerçekte yoklar ya da sadece olması gerekeni yazıyorlar ama aslında öyle davranmıyorlar. Bilemiyorum ama bu durumlar gerçekten başedilmesi zor durumlar ve "hemen konuştum sorunu çözdüm" diyen becerikli anneler benim canımı sıkıyor. Ben mi anneliği beceremiyorum, bu nasıl bir şey anlamadım. Anlayan varsa bu yana gelsin lütfen. Bu çaresizliği tek ben mi hissediyorum?!!

12 Mayıs 2014 Pazartesi

Doğum günü ayarlamak

Ada, küçük kızım, geçen cumartesi 3 yaşına girdi. Ada, hala küçük olduğu ve o hafta Macaristan tamamen tatilde olduğu için büyük bir parti organize etmedik. Gerçi, herkes şehirde olsa da parti yapmazdık, çünkü Ada'nın okulu doğum gününü zaten partiyle kutlayacaktı ve nitekim de öyle oldu.
Ama bu ardı arkası kesilmeyen doğum günü partileri Ege'yi biraz üzmekte. Çünkü doğum günü Ağustos ayında ama o arkadaşları ile birlikte doğum gününü kutlamak istiyor, bu da mümkün olmuyor. Bu sene Mayıs veya Haziran ayında kutlayalım istedik. Aman ne zormuş organizasyon yapmak. Önce bir oyun evi ayarlamak istedik. Ayarladığımız gün en iyi 2 arkadaşının gelemeyeceğini öğrendik. Bu sefer Ege, onlarsız doğum günü yapmak istemedi ve bu sefer evde parti istedi. Ama şimdiki doğum günleri de farklı. Eskiden biz evde kutlarken annelerimiz de gelirdi, biz arkadaşlarımızla oynarken, anneler de kendi aralarında muhabbet ederlerdi. Şimdiki doğum günlerinde -ya da buradaki doğum günü partilerinde- anneler çocuklarını bırakıyor ve parti veren aile de mutlaka misafir çocuklara özel oyunlar oynatıyor. Ben kendi 2 çocuğuma oyun bulmaktan aciz bir anneyken, nasıl olacak da bir sürü çocuğu eğlendireceğim.?! Ben de Ege'nin sadece 4 yakın arkadaşının anneleriyle, hepsine uygun olan bir gün ayarladım ve onları çağırdım. Şimdi yana yakıla bu çocukları eğlendirecek oyun arayışındayım. Umarım keyifli oyunlar bulurum da zavallıcıklar sıkıntıdan patlamazlar. Bakalım nasıl geçecek parti, onu da yazacağım, hele bir atlatayım o günü.