Ege ile birlikte yakınımızda bulunan büyük bir parka gittik. Park, havanın güzel olması nedeniyle çok kalabalıktı. Grup halinde gelmiş Uzakdoğu'lu bir kaç anne ve çocukları da parkta oynuyorlardı.
Ege de etrafta koşturuyor, oyuncakları tek tek deniyordu. En son salıncağa binmek istedi ve beni çağırdı. Bu arada Uzakdoğulu 1.5 yaşlarında bir çocuk salıncağın önündeki kaldırıma takılıp düştü ve tek başına kalkamadı. Ege de hemen elinden tutup çocuğa yardım etti ve sonra bir şey olmamış gibi salıncağa bindi ve onu sallamaya başladım.
İşte şaşkınlığı bundan sonra yaşadık. O minik çocuk, parmağıyla sürekli Ege'yi göstererek annesine ve yanındakilere bir şeyler anlatıyordu. Muhtemelen biraz önceki olaydan bahsediyordu. Daha sonra salıncağın karşısına geldi ve yaklaşık 2 dakika boyunca Ege'nin karşısında ojigi denilen Japon selamını yaptı, ardından da annesi olduğunu düşündüğüm bir bayan da aynı şekilde selamlamaya katıldı.
Daha sonra araştırdım ki Japon selamı bu kadar uzun süre ve bu minik çocuğun yaptığı gibi çok eğilerek verilirse; karşısındaki kişiyi kendinden daha üstün gördüğü anlamına gelirmiş. Yanlışım varsa düzeltin lütfen.
Ege için çok basit bir yardımlaşma, bu aile için çok önemliydi veya ben öyle olduğunu sanıyorum. Japon kültürü gerçekten çok ilginç ve aslında onlardan öğrenecek çok şeyimiz olduğuna inanıyorum.
Supermis byildim
YanıtlaSil